kom kus me de nacht in bemin me zoen mijn tranen weg zeg lief lief me adem me streel de schaamte weg omarm verwarm heel me neem mijn twijfels weg hou houd me hou van me ga nooit meer weg... Continue Reading →
ik was weer opgestaanen weer gevallenineens was het helderons leven kan zo niet blijven gaande wegen blijven hobbeligonbegaanbaar somsals woestenijik weet het is ik en jijen toch hoe het wasis nu voorbijde wonden zijn te grootom opnieuw te beginnenik kan... Continue Reading →
ik zag de zijne om jaloers op te worden ze waren mooier dan de mijne zo mooi zo apart ik heb nog nooit zulke mooie gehad; zoals met biezen rand of van prachtig wit kant gestippeld, gestreept een kek patroon... Continue Reading →
in de stilte van mijn kamerhoor ik niets anders dan mijnademin uit het versnelt het hart kloppend in mijn keelwanneer ik te veeldenk aan:de laatste zuchtvan de lucht die ik inhaleerof dat er danniets isofzomaar iets isiets onbeschrijfelijk donkersdat in mijn hart zal vallen dat... Continue Reading →
blijf ga niet weg ik bind je hart met woorden vast op papier zodat je hier in mijn nabijheid blijft blijf zonder jou wordt mijn veiligheid beroofd verdwaald mijn hoofd in angstige gedachten als je beloofd dat je niet... Continue Reading →
maandag, de wekker, snooze, de wekker is weer gegaan, gaap, opstaan koffie, thee, bakje muesli mee op het balkon, de ochtendzon straalt , zoekend naar het nieuws in de krant in gedachten verdwaald jas aan, frisse neus, stap over de... Continue Reading →
Dus mijn opa sprak " Zo de Heere wil, zo de Heere wil, zo Hij wil zal het leven gaan" En ik zie mezelf daar nog staanmet blote voeten in het gras.En ik weet dat ik dacht,maar wat wil Hij danJaren... Continue Reading →
je vraagt ik adem diep want ik weet wat jij wilt dat ik zeg maar ik loop mijn eigen weg ik verzucht jouw verwachting van mijn schouders ik draag niet langer de last van voldoen aan jouw wensen en van... Continue Reading →
“Ik ben dankbaar”, sprak de oude vrouw ,“dat is wat ik nog zeggen wou.” “Waarvoor”, sprak haar man,hij was even gerimpeld als zij.“Nou voor die maandag in mei,dat jij je paraplu boven mijn hoofd....terwijl de regen spetterde op het trottoirdat jij... Continue Reading →
