Weet jij wat missen is

geen jus bij mijn aardappels

als ik jou zie met een ander

mij?
jij wilde weg
ik ben vrij

klopt
nu ik jou niet meer heb
jij mij niet meer hebt
jij met de ander
ik weet nu wat missen is

jij wilde weg

juist
het was onweer
ik donderde en was de bliksem

dat je weg wilde
sloeg in als een bom

mijn stoppen waren doorgebrand
ik was
op
af

jij wilde van mij af

ik ben nu van je af

je mist me?

ik ben terug bij af
ik mis je

ben ik jouw jus bij de aardappels?

zonder jou is het leven droog

©wendy

kleur mij in
als een tekening
of nee wacht
maak mij een verhaal
of nee
illustreer mij met woorden op papier
omlijn mij met verlangen
verf mij een toekomst
boetseer een wij
een samen
ik huis al zo
lang alleen
timmer een lijst
waar wij  in wonen

maak ons
een vastgelegd geluk

©️wendy 

Ze zucht, staart naar het water, in haar hand een glas rode wijn.

Ik heb een chaos in mij die niet te temmen is. Een wild verlangen dat mij duwt naar foute keuzes.
Zoals bij jou willen zijn, hoewel er niets te voelen is dan pijn bij de gedachte je even weer te zien en dan opnieuw te verliezen.
Dat gevoel in mij, waarvan ik de plek niet weet, dat gevoel dat jij veroorzaakt, heeft zich genesteld vanaf het eerste moment dat ik je zag.
Het is frustrerend hoe diep geworteld je bent in mij en hoe moeilijk ik je uit mijn zijn kan rukken. Je woekert.

Dat jij niet voelt wat ik voor jou voel, zou me moeten helpen, maar juist het tegenovergestelde gebeurt.
Ik houd me meer vast aan hoop.
Hoop zou licht moeten brengen, het maakt mijn gedachten donker.

Mijn hoofd weet niet wat mijn hart voelt en andersom; mijn hart heeft geen notie van welke gedachten er spelen in mijn hoofd.

Je verscheurt me.
Zonder dat je het doorhebt.
En ik, ik sta dat toe.

Hoe te leven met een eindeloos verlangen…..

———
©️wendy