"The art of writing is the art of discovering what you believe" -Gustave Flaubert-
——-
dat onnozele
van niets weten te zeggen
dan zinnen
die lucht, die ledig zijn
wees dan stil
maar murmelen is wat jij
teweeg brengt
impulsiviteit over wat wij
dan samen
steeds opnieuw
die mijmering
in die woorden
die naïviteit
ademen
het is onontkomelijk
dat onhaalbare
wij zijn
fantasieverhalen
in het hoofd levensecht
dat gênante
van struikelen over
eigen woorden
blozend fluisteren
zo van
laat maar
had ik maar niets gezegd
al dat wat ligt tussen
realiteit en verlangen
dat gevecht
—
Wendy
maak me breekbaar
breek maar
steel
mijn hart maar
vaar mij over woeste zeeën
donker de wolken
boven mijn hoofd
boven mij
licht de bliksem op
sla als de donder in
begin
maar
breekbaar
is mijn hart lief
wees de dief
die sluipt
om mijn gevoel
doel maar op
onzekerheden
dat alles kan
toe dan
maak me breekbaar
breek maar
grijp me vast
tast toe
doe
dat wat jij het allerliefst
kiest
zolang ik maar bij jou kan zijn
———
©️Wendy
dat ik je vind
opnieuw
onzorgvuldig vergat ik waar ik mijn liefde had neergelegd
als sleutels
door tijdnood de fiets gepakt
ik ben alleen niet meer thuisgekomen
ik verkeerde in situaties
die prima waren
alles beter dan thuis
mijn hart was overal
en nergens was jij
jouw gemak
mijn ongemak
ik verwijt
jij zwijgt
we namen ons voor lief
van doelloos rond fietsen
werd ik moe
jij print een plan uit
ik vertrek vol avontuur
jij houdt me op het pad
ik sleur je er van af
jij weet altijd waar de sleutels liggen
je voelde als tegenwind
en toch
je bent het duwtje in mijn rug
jij bent de luwte als ik storm
ik de frisse regenbui als we dreigen te verdorren
ik vond de liefde terug
op een plek waarvan ik dacht
oh ja!
daar was jij
jij was daar
niet vertrokken
wel je anker opgehaald
je stak je hand uit
kom, zei je, we gaan
in een bootje?
in een zeilbootje
ik verzuchtte dat ik de sleutels dan wel kon laten liggen
en de liefde? vroeg je
ik lachte
opgepakt
in mijn hart
waar het eigenlijk al die tijd al zat
—
©wendy
