Ze zucht, staart naar het water, in haar hand een glas rode wijn.
Ik heb een chaos in mij die niet te temmen is. Een wild verlangen dat mij duwt naar foute keuzes.
Zoals bij jou willen zijn, hoewel er niets te voelen is dan pijn bij de gedachte je even weer te zien en dan opnieuw te verliezen.
Dat gevoel in mij, waarvan ik de plek niet weet, dat gevoel dat jij veroorzaakt, heeft zich genesteld vanaf het eerste moment dat ik je zag.
Het is frustrerend hoe diep geworteld je bent in mij en hoe moeilijk ik je uit mijn zijn kan rukken. Je woekert.

Dat jij niet voelt wat ik voor jou voel, zou me moeten helpen, maar juist het tegenovergestelde gebeurt.
Ik houd me meer vast aan hoop.
Hoop zou licht moeten brengen, het maakt mijn gedachten donker.
Mijn hoofd weet niet wat mijn hart voelt en andersom; mijn hart heeft geen notie van welke gedachten er spelen in mijn hoofd.
Je verscheurt me.
Zonder dat je het doorhebt.
En ik, ik sta dat toe.
Hoe te leven met een eindeloos verlangen…..
———
©️wendy
Geef een reactie