sta op
genoeg gejammerd
getreurd
de schouders laten hangen
kom op
kop op
sta op
ga
loop, zover het zicht het pad laat zien
en als het vaag wordt
loop verder
loop door
tot de horizon
en daaraan voorbij
tijd om te leven
te zingen, te lallen
vanuit het vallen
weer opstaan
gaan, je moet gaan
niet alles willen voelen
denken aan hoe de ander het zal bedoelen
van dat en ofzo en daarom en hoe dan wel
kom op
kop op
sta op
ga
ga leven mens
ga leven verdomme
voel de adem door je lijf gaan
het bloed pompen
de wind door je haar
natte regen op je huid
en als je verzuipt
zwem
blik vooruit
zie de kust
zie het strand
grijp een anker onderweg
als de moed je laat zinken
leef mens
verdomme
leef
laat de ander
laat de ander zijn voor wat het is
al dat gemis wat je hart je laat voelen
laat het gaan
laat het vervliegen
oplossen
in rook vergaan
leef mens
hoofd omhoog
borst trots
ga staan
je kunt het leven aan
je bent het waard
je mag bestaan
———————————————————–
©wendy
De Zinzoeker 
Geef een reactie