•••••••••••••••••••••••••••

over haastige spoed
en dat soort dingen
als een tikkende tijdbom
met het mes op de keel
niet kunnen wachten

alsof de winter
de tijd
van de herfst niet nodig heeft
om de reis te maken

trappelende voeten
als een klein kind
op de vloer liggen
jammeren

had de tijd
de ruimte gekregen
hadden de dagen niet
zo lamlendig lang
geleken
dan was er op de rem getrapt
was het niet uit handen gevallen

ongeduld gooit haar eigen
glazen in

•••••••••••••••••••

©️wendy