•••••••••••••••••••••••••••
over haastige spoed
en dat soort dingen
als een tikkende tijdbom
met het mes op de keel
niet kunnen wachten
alsof de winter
de tijd
van de herfst niet nodig heeft
om de reis te maken
trappelende voeten
als een klein kind
op de vloer liggen
jammeren
had de tijd
de ruimte gekregen
hadden de dagen niet
zo lamlendig lang
geleken
dan was er op de rem getrapt
was het niet uit handen gevallen
ongeduld gooit haar eigen
glazen in
•••••••••••••••••••
©️wendy
