••••••••••••••••••••••••••
sluit mijn ogen
om maar bij dat gevoel te komen
dat ik niet kan vangen
om maar te grijpen
wat aan mij voorbij gaat
als wolken
vluchtig
kon ik vliegen
dan zou ik wonen op wolken
als de aarde te zwaar wordt
sluit mijn hart
om niet te voelen
dat ongrijpbare
het is als zonlicht
en toch
voelt als een dreigende storm
waren mijn voeten licht
dan zou ik vluchten
ik sta aan de grond genageld
sluit mijn handen
voor mijn lijf
starend in de verte
wil ik grijpen het ongrijpbare
het gevoel in mijn buik
van meer dan duizend vlinders
kon ik ze vangen
zou ik ze in een potje doen
uit mijn lijf, in het zicht
er naar kijken van een afstand
sluit mijn verlangen
om niet te willen
waarna ik smacht
niet te voelen
het verboden woord
kon ik mijn leven
schrijven op papier
dan zou dit het zijn
jij uit het hoofd
uit het hart
jij uitgewist
als gesmolten sneeuw
••••••••••••••••••••
©️wendy
Geef een reactie