de wolken varen voorbij
en jij neemt mij
mee naar plekken waar
zoenen zoeter zijn
dan ik ooit heb geproefd
je woorden strelen zacht
mijn gebrokenheid
de tijd lijkt even stil
te staan
je pakt mijn woede tussen je handen
kijkt ernaar
en daar temidden
van het glas dat ik uit handen heb laten vallen
omarm jij mij
sust mijn razernij
rust zo dichtbij
laat me in jouw armen wonen
©️wendyvanschaik
De Zinzoeker 
Geef een reactie