•••••••••••••••••••••••••••••••••
zeg wij waren toch altijd zo
zo met ons hoofd in de wolken
dat we luchtkastelen maakten
met spekkies in de tuin
waar we op sprongen
met glijbanen van zuurstokken
roze
in het heetst van de zonneschijn
was ik even weer daar
waar wij onze dromen hadden verstopt
ik heb de mijne gevonden
jouw schatkist was leeg
ben je zonder mij vertrokken
of heb jij jouw verlangen
in duizend stukken laten vallen
op de stenen vloer
voer voor serieuze zaken
je begint onze droom kwijt te raken
is de liefde dan voorbij ….
zeg wij waren toch altijd zo
zo met ons hoofd in de wolken
dat für Elise dan speelde
en wij dansten op de noten
hoog langs regenbogen
kleuren zwevend om ons heen
hemelsblauw
in de koelte van de luwte
was ik even daar
waar wij ons geluk hadden verstopt
ik heb dat van ons
niet gevonden
onomwonden werden onze wonden
blootgelegd
had me gezegd dat ik
niet langer in jouw kasteel
mocht wonen
dan had ik mijn dromen
achter de schans gelegd
en was ik van hartzeer vrijgekomen
had ik afscheid genomen van het wij
is de liefde dan voorbij…
•••••••••••••••••••••••••••••••••
©️wendyvanschaik
De Zinzoeker 
Geef een reactie