onder mijn huid is een gevoel gekropen
wat er eigenlijk niet mag zijn
onbevangen zag ik het aankomen
en nu het er is voelt het iets te fijn
verboden vrucht in mijn handen
het was er in een moment
ik weet ik moet het loslaten,
me omdraaien en zeggen het is goed dat ik ben weggerend
maar het vult nu de leegte
het maakt het bitter zoet
het streelt mijn zijn
door de schijnbare onschuld voelt het niet fout, maar goed
onder mijn huid is een gevoel gekropen
ik neem er nog geen afscheid van
heel, heel eventjes nog
want het maakt me iets te gelukkig ben ik bang…
©wendyvanschaik2018
De Zinzoeker 
Geef een reactie