Je denkt dat ik de wereld dragen kan

Ik standvastig op de aarde sta

Dat niets mij te veel is

Mijn energiebron onuitputtelijk

Maar ik ben leeg

Met lege handen

Hangende schouders

Wordt de onrust mij te veel

 

Blote voeten op het tapijt

Probeer ik de grond te voelen

Te ademen, te vinden de tijd

om alles hoog te houden

Wankelend op 1 been balanceer ik

vlak voor de val

Met lege handen

Hangende schouders

Wordt de onrust mij te veel

 

Je denkt dat je alles aan me kunt geven

dat ik het wel dragen kan

Omdat alles mogelijk is

Halfvol is het startpunt

Maar ik ben leeg

Op, af, moe

Met lege handen

Hangende schouders

Wordt de onrust mij te veel

 

Je denkt dat het goed komt

Dat dit wel heelt

Dat heeft de tijd altijd nog gedaan

Mijn klok is gestopt met tikken

De wijzers zijn vermoeid

gaan geen seconde meer voort

en met lege handen

Hangende schouders

Wordt de onrust mij te veel

Vraag ik je of je helpt te dragen

Het allerliefst het zwaarste deel

Met lege handen

Hangende schouders

Ben ik op af en moe

Vraag ik je mij te dragen

Het is voor mij te veel

 

©wendyvanschaik2017