Blote voeten, tenen wiebelen in het gras Ogen gesloten, ik adem in wie jij was herinneringen herleven in gedachten hoe we speelden, hoe we lachten mijn hand streelt mijn wang troost mijn verdriet, de dagen duren te lang Vermoeide... Continue Reading →
Dan liggen we in bed. De kinderen beneden. Ik tuur uit het raam, jij draait je nog eens om. Dan zeg ik of we samen zullen verdwijnen naar overal en nergens naar later, in een land hier ver ver vandaan Zullen... Continue Reading →
