Blote voeten, tenen wiebelen in het gras
Ogen gesloten, ik adem in wie jij was
herinneringen herleven in gedachten
hoe we speelden, hoe we lachten
mijn hand streelt mijn wang
troost mijn verdriet, de dagen duren te lang
Vermoeide rug legt zich neer met een zucht
Mijn ogen staren naar de donkere lucht
Wolken varen vluchtig voorbij
Evenzo snel was jij weg van mij
Ik bid uit de hemel een touw
naar mij, beneden om te klimmen naar jou
Hoofd nat van de regen, hijs ik mij omhoog
Steeds verder naar boven voorbij regenboog,
planeten, sterren, maan, de wereld wordt klein
ik klim steeds hoger om dichter bij jou te zijn
om je nog even te zien, heel even maar
Ik zou je omhelzen, je zachtjes strelen door jouw haar
Ik heb je zo ontzettend lief meer dan mijn leven
ik zou er alles voor willen geven;
Jouw blote voeten, in het gras
ogen gesloten, jij ademt in denkt hoe het was
jij maakt herinneringen in gedachten
over later als je groot bent, en we lachten
Mijn hand streelt jouw wang
je bent bij mij, dan duurt de dag nooit te lang
Tranen te veel, ik ben rouwend in elkaar gedoken
Iemand heeft jouw leven afgebroken
Vermoeide rug legt zich neer met een zucht
Mijn ogen staren naar de donkere lucht
Ik bid uit de hemel een touw
om nog een keer te kunnen zeggen; lief, lief kind ik houd van jou
©wendyvanschaik2017
