Ik zou je zachtjes kunnen kussen
langzaam teder op je huid,
Ik zou je zachtjes kunnen strelen, je beminnen,
je proeven, jouw adem kunnen benemen
en als ik dan besluit..
om jou volledig mijn overgave te geven…
…klinkt er een geluid
Zachtjes dan steeds luider, huilend, haast schreeuwend:
” Til me op, til me op, ik wil er uit!”
Nog rozig van de hartstocht van vijf minuten geleden;
als we dan samen met ons kleine geluk in ons midden bijna slapen gaan
Zeggen we: de volgende keer beter en even, heel even blijven we in die waan.
©wendyvanschaik2017
Geef een reactie