Zo’n dag dat je dan de theedoek aan het theedoekhaakje wilt ophangen, maar het vier keer op de grond valt.
Zo’n dag dat je je hoofd vier keer stoot op dezelfde plek aan dezelfde plank
Zo’n dag dat je erachter komt dat je al de hele dag met mascara op je wang rondloopt en dat daarom mensen waarschijnlijk naar je hebben zitten kijken, terwijl je nog wel zo vriendelijk teruglachte.
Zo’n dag dat je denkt en voelt dat iedere fluistering een nieuwe verse roddel over jou is
Zo’n dag waarvan je hoopte dat op zo’n dag die Bijbelse oud testamentische wet in ieder geval nog in ere was.
Want dan was je op zo’n dag heerlijk in je paarse tent gekropen met je koffers vol chocola, met je mijmeringen, met je zakdoeken, met je overdosis always en libresse, met je hormonen, met je paracetamol, met je kruidenthee, met je boeken die allemaal dramatisch eindigen zodat je in zelfmedelijden met de hoofdpersoon kan wegkwijnen, met je series, die eindeloze series…
En dat voor zeven dagen lang…
Zo’n dag dus…
©Wendyvanschaik2015
De Zinzoeker 
Geef een reactie