Angst smelt als sneeuw voor de zon
Schaamte neemt haar sluier af
Onrust legt haar hoofd te ruste
Jaloezie dankt uit tevredenheid
De tong zwijgt, het hart juicht
De ziel vindt verkoeling bij levend water
De chaos kalmeert door stille woorden
Boosheid verzacht en legt haar wapens neer
De verdediging staat met open handen
Bitterheid wordt gezoet door stromen van liefde
Haat ontdooit door genade alleen
En wanneer er in de stilte er alleen ruimte is, de tijd even niet meer lijkt te tikken, leef ik even in de eeuwigheid.
©Wendy van Schaik 2014
De Zinzoeker 
Geef een reactie